Zasada działania pułapek żelinsei

[Gość Aveo]

Witam!

Mam pytanie, robię prezentację o roślinach owadożernych do szkoły i chciałbym w niej zamieścić fotografię oraz zasadę działania pułapek żelinsei. I mógłby mi ktoś jeszcze wysłać linka do stronki o pielęgnacji żelinsei? Ja nie umien nic znaleść. I jeszcze jedno, czy pułapki żelinsei zaliczamy do grupy owadożerów z dzbanami oraz kielichami, jeśli tak to dlaczego?

Edytowane 19 Listopada 2011 przez Aveo

[Raiokouczan]

Tu masz praktycznie wszystko, mi wyszukanie tego zajęło 20 sec

http://www.owadozery.pl/zenlisea-k14.html

Nawet na tym forum masz trochę info http://www.rosliny-owadozerne.pl/Genlisea-...anie-t8789.html

Edytowane 19 Listopada 2011 przez VanDreyer

[Marrom]

genlisea ma pułapki typu "rybackich więcierzy (koszy łownych)".

 

Żenlisea (Genlisea) – Nie posiada ona korzeni. Liście nadziemne przeprowadzają fotosyntezę, a podziemne przekształcone są w pułapki, pomagające również roślinie zakotwiczyć się w podłożu. Liście podziemne są rozdzielone na dwie części i tworzą rurki chwytne. Przez całą długość rurek biegnie spiralnie szpara, a na jej wewnętrznym brzegu znajdują się skierowane do wewnątrz ostre włoski. Gruczoły na zewnętrznym brzegu wydzielają lepką substancję. Drobne organizmy wchodzą do wnętrza pułapki, kierowane są przez włoski i nie są w stanie odnaleźć drogi powrotnej (http://bio.binertia.com/).

 

Roślina wykształciła na drodze ewolucji dwa rodzaje liści. Pierwsze – asymilacyjne osiągają maksymalne wymiary do 4 cm. Mają kształt łopatkowaty. Jak sama nazwa wskazuje, zachodzi w nich proces fotosyntezy. Drugi rodzaj liści pełni funkcje korzeni, przytwierdzają one roślinę do podłoża i "czyhają" na drobne organizmy. Osiągają one długość do 20 cm i kształtem przypominają wydłużoną literę ”Y” odwróconą do góry nogami. W ich budowie można wyróżnić: ogonek liściowy, komorę chłonną, szyjkę i spiralnie skręcone ramiona.

 

Żenlisea żywi się tylko niewielkimi stworzeniami. Jest to uwarunkowane maleńkimi otworkami, znajdującymi się w spiralnie skręconych ramionach (ok. 0.14 mm), dlatego nic większego się do środka nie dostanie. Jeśli potencjalna ofiara przedostanie się przez szczelinę miedzy komórkami, znajdzie się wewnątrz ramienia, gdzie napotyka liczne włoski, uniemożliwiające owadowi powrót i kierujące go ku górze. W tej czynności „pomaga” ofierze śluz, który ułatwia mu poruszanie się. Taki śluz i włoski znajdują się także w szyjce, ale poukładane są piętrowo. Cała pułapka nie jest ułożona całkowicie pionowo, ale pod kątem. Inaczej owad prędzej by padł z wycieńczenia, niż dostał do komory chłonnej. Nasza ofiara wędruje coraz wyżej i wyżej. Przechodzi do miejsca, gdzie schodzą się dwa ramiona i następnie wędruje do szyjki. Ramiona i miejsce ich połączenia z szyjką stykają się ze środowiskiem zewnętrznym. Dalsza część szyjki i komora chłonna są zamknięte ze wszystkich stron. Ofiara idzie dalej i tylko w jednym kierunku, ponieważ z powodu włosków nie może zawrócić. Jego krańcem podróży staje się komora chłonna, osiągająca wymiary od 0,5 do 0,8 mm. Wewnątrz niej nie występują już włoski, za to liczba gruczołów jest większa niż w szyjce i ramionach. Tutaj nieszczęśnik kończy swoje życie. Gruczoły znajdujące się na ściankach produkują enzymy trawienne. Prawdopodobnie one także wchłaniają substancje odżywcze (www.nepenti.pl).

 

[Gość Aveo]

Dzięki bardzo wszystkim! I żeby nie było, to nie jest lenistwo. 3 godziny szukałem czegoś o zenlisnei i chyba wiem dla czego nic nie znalazłem. Źle pisałem nazwę

Edytowane 19 Listopada 2011 przez Aveo