Drosera camporupestris

[Tough]

Witam.

 

Pora na podzielenie się z Wami moimi uwagami na temat hodowli jednej z najpiękniejszych rosiczek w Ameryce Południowej i dla niektórych jednej z najpiękniejszych w ogóle, czyli Drosera camporupestris.

 

Wygląd:

Drosera camporupestris jest średniej wielkości brazylijskim gatunkiem. Wytwarza stojące liście. Część owadożerna ma 1/3 długości całego liścia. Roślina jednocześnie utrzymuje kilka liści, przy czym najczęściej są to 2-3. Wymiarów jakie osiągają dorosłe osobniki dokładnie nie znam.

 

Podłoże:

Torf z piaskiem w stosunku 2:1 lub 1:1. Dobrze sprawuje się piasek o grubszej frakcji 1-2 mm.

 

Podlewanie

Podłoże musi być stale mokre. Doniczka powinna stać w wodzie, której wysokość to 1-2 cm.

 

Temperatura:

Gatunek raczej woli chłód i zakres jego tolerancji oceniam na 10-30*C. Gatunek powinien mieć zapewnione spadki temperatury w nocy. Najlepiej gdyby spadek wynosił chociaż 7-8*C.

 

Oświetlenie

D. camporupestris wymaga bardzo mocnego światła. Bezpośrednie światło słoneczne będzie wystarczająco mocne, natomiast może sprawiać problem z nagrzewaniem się podłoża w doniczce i otoczenia rośliny, a także z czasem ekspozycji rosiczki na światło, który powinien wynosić 11-13 godzin. Najlepszym wyjściem w naszej strefie jest zatem sztuczne oświetlenie i aby roślina się dobrze wybarwiała oceniam jej zapotrzebowanie na przynajmniej 150W z odległości 40 cm.

 

Wilgotność powietrza:

Gatunek zdecydowanie lubi wysoką wilgotność. Minimum 75-80%.

 

Okres spoczynku:

Nie przechodzi okresu spoczynku. Należy zapewnić w miarę podobne warunki przez cały rok.

 

Rozmnażanie:

Wysiew nasion. Sadzonki liściowe. Oddzielenie młodych pędów wyrosłych z korzeni. Stosujemy warunki jak dla dorosłych roślin.

 

Dodatkowe informacje:

Drosera camporupestriss rośnie bardzo wolno. Jest to gatunek wieloletni.

Gatunek ten ma delikatny system korzeniowy, zatem zalecam ograniczyć przesadzanie.

Z moich obserwacji wynika, że dla dobrej kondycji rośliny kluczowe jest dokarmianie/możliwość samoczynnego łapania owadów. Dokarmione rośliny dużo szybciej rosną i mają tendencję do utrzymywania jednocześnie większej ilości liści, zatem ich pokrój jest solidniejszy.

 

Moje warunki:

Gatunek ten mam od 3-4 lat. Trzymam go w następujących warunkach. Oświetlenie 108W z odległości 55 cm. Podłoże to torf z grubszym piaskiem wymieszany w stosunku 3:2. Na dnie doniczki jest 2 cm keramzytu, a poziom wody ma 3 cm, zatem 1 cm zachodzi na podłoże. Wilgotność min. 80% w dzień i 100% w nocy. Temperatury latem (upalne dni) 28-30*C w dzień i 19-20*C w nocy; zimą natomiast 21-23*C w dzień i 13-15*C w nocy. Gatunek nie jest u mnie wybarwiony jak należy, co jest winą zbyt słabego światła.

Z początku miałem jedną roślinę, po krótkim czasie z korzenia wyrosła druga. Kiedy miała 1 cm, oddzieliłem ją od korzenia. Roślina mateczna miała wtedy ok. 6 cm wysokości, czyli tyle co teraz. Roślina potomna bardzo wolno rosła, przez okres 2 lat urosła do 3-3,5 cm, wtedy postanowiłem trochę podkarmić obie. Różnicę zdecydowaną widać było u młodszej z roślin, która po dokarmieniu owocówką i komarem w ciągu wypuszczenia 3 nowych liści osiągnęła wymiar rośliny matecznej i obie są teraz identycznych rozmiarów. Obie rośliny też mają więcej liści jednocześnie. Wcześniej trzymały tylko 2-3 liście, a teraz jest to nawet 5 liści, dzięki czemu podjąłem próby zrobienia sadzonek liściowych. Obecnie już ich nie dokarmiam, bo dość skutecznie łapią sobie ziemiórki, ale kolejne próby dokarmiania podejmę latem, by zobaczyć ile jeszcze urosną.

 

Zdjęcie z 11 marca 2012 roku. Na zdjęciu wyłącznie roślina mateczna (u podstaw rośnie D. natalensis).

 

Pozdrawiam.

Edytowane 22 Stycznia 2015 przez Tough