Utricularia jamesoniana

[Cephalotus]

Witam,

U. jamesoniana jest gatunkiem występującym w części tropikalnej Ameryki Południowej i Środkowej. Jest gatunkiem typowo epifitycznym porastającym mszyste gałęzie lub pnie różnorodnej roślinności,sporadycznie na omszonych skałach. Występuje na wysokościach 0- ok. 2500m n.p.m. Stąd też jest bardzo istotnym, aby znać lokalizację zdobywanej rośliny, gdyż jedne lokanty mogą mieć bardziej wysokogórskie wymogi od innych, a co za tym idzie, trudniejsze w hodowli.

 

Jest to obecnie najmniejszy znany przedstawiciel pływaczy epifitycznych z grupy Orchidioides (jeżeli chodzi o wielkość kwiatu). Jest to gatunek stosunkowo szybko rosnący, tworzący bulwy. Może kwitnąć cały rok, jednak zapewniając cykliczność pory cieplejszej i chłodniejszej, może kwitnąć bardziej sezonowo.

 

Stanowisko: umiarkowanie nasłonecznione lub mocno oświetlone, min. 120W, z odległości ok. 25-35 cm, 12-14h/dobę.

 

Podłoże: pocięty grubowłóknisty torfowiec : perlit, w proporcjach ok. 1:1. Na wierzch warto dać odrobinę więcej perlitu, aby przyhamować wzrost mchu torfowca, który może go z łatwością przerosnąć. Warto usuwać rosnące fragmenty mchu, który z czasem powinien porosnąć innymi, niekonkurencyjnymi dla pływacza mchami. Doskonale rośnie na xaximie, ale dopiero wówczas, kiedy jest już on porośnięty mchami. Można również stworzyć płytkę lub gałązkę z mieszanki jak wyżej, z tym, że grubowłóknisty mech torfowiec nie należy ciąć, a pozostawić w całości, a perlit w dużej mierze pokruszyć, aby miał drobniejszą frakcję, która lepiej wypełni luki i da się umieścić na gałązce. Podłoże mocujemy żyłką. Warto dać go dużo, aby warstwa podłoża była odpowiednio gruba. Tak przygotowaną gałązkę/płytkę warto obsadzić niewielkimi gatunkami mchów z wilgotnych fragmentów lub kory drzew. Więcej na temat jak stworzyć takie płytki/ścianki przeczytasz TUTAJ.

 

Podlewanie: powinien zawsze mieć dostęp do wilgoci. Dla 7 cm doniczki, ok. 1-2 cm poziom wody. Zdecydowanie należy mu zapewnić maksymalnie wysoką wilgotność powietrza, rzędu 90-100%. Gałązkę okresowo spryskujemy. Nigdy nie powinna wyschnąć, aczkolwiek jest stosunkowo odporny na krótkotrwałe, lekkie przesuszenie. Nie wymaga ruchu powietrza, przy zachowaniu odpowiednich temperatur.

 

Temperatury: preferuje temperatury umiarkowane. Temperatura w nocy 10-15*C, w ciągu dnia 20-25*C. Lokanty nizinne, będą bardziej tolerancyjne dla wysokich temperatur, a lokanty wysokogórskie, będą słabo rosły w temperaturach powyżej 30*C, których należy zdecydowanie unikać. Praktycznie wszystkie obecnie oferowane lokanty bardzo cenią sobie nocne spadki temperatur, ok 10*C w ciągu doby, ewentualnie nieco więcej. Różnice temperatur między latem, a zimą nie muszą być zbyt duże i wystarczy kilka stopni. Jest w stanie krótkotrwale wytrzymać temperatury do 35*C, ale wówczas całkowicie zahamuje wzrost, straci większość, albo wszystkie liści i pozostanie jedynie w formie bulw. Zapewne wchodzi wówczas w wymuszony spoczynek, którego bezwzględnie nie musi przechodzić.

 

Rozmnażanie: doskonale rozmnaża się poprzez tworzenie nowych bulw i rozet za pomocą pełzającego kłącza. Jeżeli taki korzeń wyjdzie z doniczki, należy delikatnie go z powrotem skierować do podłoża, aby mógł się nim umocować. Można go rozmnażać przez oderwanie co większych bulw (zwykle średnica ok 2 mm, długość 3-4mm), z których po dłuższym czasie wyrośnie nowa rozeta i kolejne bulwy. Proces ten jest czasochłonny, stąd też warto pozwolić roślinie na rozmnażanie się samej. Wysiew nasion obecnie nie jest mi znany. Samopylność nie jest mi obecnie znana.

 

Stanowi doskonałe towarzystwo dla innych pływaczy epifitycznych jak choćby U. mannii, U. campbelliana i innych gatunków górskich.

 

A teraz coś dla oka:

Hodowla doniczkowa - rośliny rosną nieco większe, szybciej się rozrastają i mają większe kwiaty.

 

 

 

Hodowla na gałązce - rośliny są mniejsze, rozrastają się stosunkowo szybko, ale wolniej jak w doniczce, kwiaty są nieznacznie mniejsze, ale efekt wizualny jest nieporównywalnie lepszy.