Dzbanki i blaszka liściowa kapturnic a poziom wody.

[Cephalotus]

Hejka wszystkim,

jakiś czas temu zacząłem się zastanawiać czy w przypadku kapturnic nie ma dwóch zależności wielkości dzbanka i blaszki liściowej.

 

U części gatunków niech będzie S. alata, S. flava czy S. rubra proporcja między dzbankiem, a blaszką liściową w dużej mierze zależy od nasłonecznienia - im więcej światła tym większy dzbanek, tym mniejsza blaszka liściowa. Część gatunków nawet tworzy liściaki (phyllodia), które nie posiadają rozwiniętego dzbanka i ich jedyną funkcją jest rola paneli słonecznych. W przypadku S. oreophila jest to wręcz wpisane w cykl roczny, gdzie na zimę produkowane są mocno zredukowane liściaki, a na wiosnę wyrastają piękne dzbanki, niezależnie od tego czy roślina jest w pełnym słońcu czy półcieniu i tak dzbanki będą ładne, a blaszka liściowa mała.

 

Natomiast ostatnio dręczy mnie S. purpurea i S. minor. Ponieważ te rośliny zachowują się zupełnie inaczej, niż zdecydowana większość kapturnic w kontekście blaszki liściowej i dzbanka. Widywałem rośliny z warunków szklarniowych, które miały małe dzbanki i duże blaszki liściowe, choć słońca im tam nie brakowało. Tak sobie dzisiaj kontemplowałem nad tym problemem... a co, jeżeli w przypadku tych gatunków transpiracja ma pierwszorzędne znaczenie? Jestem świadomy, że prawdopodobnie ktoś już kiedyś zapewne na to wpadł i dawno temu opisał, ale nie znalazłem takich informacji i ciekawie by było z innymi porozmawiać o ich osobistych doświadczeniach w tym zakresie.

 

To wrócę jeszcze do początku. Mamy dajmy na to S. flava, która nie rośnie w wodzie, nie musi, wystarczy jej subtelna wilgotność, a jakoś radzi sobie z wynoszeniem wody po sam czubek nakrywki. Dla niej ważne jest nasłonecznienie. I mamy teraz S. purpurea i S. minor, które jednak rosną w warunkach bardzo mokrych, w wodzie, czasem nawet częściowo zanurzone. Jeżeli mają w warunkach hodowlanych jedynie wilgotne podłoże, nie mokre, nie przesączone, nie stoją w wodzie do poziomu ziemi, jaki mogą mieć problem w tworzeniu kształtnych dzbanków i malutkich blaszek liściowych? Myślę, że mogą mieć wówczas problem z transportem wody do liści, z obiegiem wodnym od korzenia do wyparowania. Może ich korzenie nie mają na tyle dużego parcia (parcie korzeniowe), aby wynieść wodę w dostatecznej ilości do liścia, więc zwiększają powierzchnię parowania, produkując większą blaszkę liściową, aby poprzez zwiększenie parowania, nasilić ruch wody w roślinie. Takie pchanie (parcie korzeniowe) i ciągnięcie (parowanie z liścia) jako suma sił zapewniająca właściwy obieg wody w roślinie.

 

Stąd mam taką teorię, że S. purpurea i S. minor w tych samych warunkach świetlnych będą miały tym większe blaszki liściowe im mniej wilgotne będzie podłoże i odwrotnie, tym dzbanki będą będą większe, a blaszki mniejsze im bardziej mokre będzie podłoże.

 

Ma ktoś możliwość i ochotę to sprawdzić? Myślę, że wystarczą na wstęp nawet po dwie rośliny z gatunku, aby sprawdzić choćby zasadność wykonania bardziej rozbudowanego eksperymentu.