MarcinS

A jaki jest sens zakwaszania torfu wysokiego, który i tak jest już mocno kwaśny? Jeśli masz torf, który ma za wysokie pH to wg mnie lepiej dosypać kwaśnego i wymieszać niż dodawać świeżą biomasę roślin podatną na gnicie/pleśń. Ewentualnie zalać kwaśny torf wodą, odsączyć ją i dodać do torfu o zbyt wysokim pH. Co do metodyki to myślę że najpierw powinieneś zrobić pomiary testowe, tj. zapełnić takim samym torfem np. 10 doniczek, odczekać tyle czasu ile uważasz za słuszne a potem w każdej dokonać pomiaru. Wtedy będziesz widział jaki jest rozrzut wyników związany z niedokładnością przyrządu pomiarowego i ze zmiennością wynikającą z przygotowania prób. Jeżeli zmienność wyników w próbach właściwych będzie w takim samym zakresie jak w próbach testowych, to znaczy że nie za bardzo można wyciągać jakieś wnioski z prawdziwych pomiarów. Dobrze byłoby też wiedzieć jakie było pH torfu w każdej z doniczek na samym początku eksperymentu. Przed pomiarem koniecznie kalibracja pHmetru. Jedna doniczka na jeden wariant to za mało na poważny eksperyment. Jest to ok na eksperyment wstępny, żeby sprawdzić czy zakwaszanie w ogóle działa. Na prawdziwy eksperyment powinno być przynajmniej kilka powtórzeń na wariant. Tydzień to może być zbyt krótko, igły sosen zakwaszają glebę kiedy się rozkładają. Po tygodniu może nie być zauważalnego efektu. Próbowałem szyszek olchy do zakwaszania wody w eksperymencie z piaskiem i hydroponiką, rośliny tego nie lubiły i słabo rosły. Może dodatek do torfu dałby lepszy efekt.

Faktycznie kiedyś o tym pisałem, ale to było dawno temu i nie pamiętam jak się wątek nazywał. Nie wiem jaka jest przyczyna powstawania takiego osadu, zauważyłem natomiast że rośliny u których się tak dzieje są zawsze osłabione. Trudno jednak powiedzieć co jest przyczyną a co skutkiem: czy pojawienie się osadu powoduje osłabienie rośliny, czy też osad ma możliwość powstawania dopiero w momencie kiedy roślina jest osłabiona. Możliwe że jedno napędza drugie. Osad ten powstaje kiedy stożek wzrostu rośliny jest mokry - dotknij do niego chusteczką higieniczną, prawdopodobnie zobaczysz że zacznie nasiąkać wodą. Stożki wzrostu zdrowych roślin są suche. Zgadzam się, prawdopodobnie parowanie i osadzanie związków rozpuszczonych w wodzie jest przyczyną powstawania osadu. Pytanie dlaczego tak się dzieje tylko w przypadku niektórych roślin, kiedy jedne tak mają, a inne tego samego gatunku, w tych samych warunkach nie. Według mnie osadzają się nie sole mineralne ale kwasy humusowe (albo inne związki organiczne) obecne w torfie. Ten brązowy osad łatwo rozpuszcza się w wodzie. Liście z brązowym osadem nie rozwijają się normalnie, zatrzymują się na początkowym etapie rozwoju. Widać to na 1 zdjęciu. Pozbywanie się osadu poprzez jego rozpuszczanie pomaga liściom rozwinąć się mocniej, o ile osad będzie rozpuszczony dostatecznie wcześnie. Pocieszające jest że to z czasem przechodzi, o ile roślina do tego momentu dożyje.

Jeszcze jedno zdjęcie, tym razem Drosera madagascariensis. Kiedy miałem u siebie nicienie to gatunek ten nigdy nie osiągał sensownych rozmiarów, zawsze padała część nadziemna, rosiczka odbijała z korzeni, potem znów padała i tak w kółko. Od kiedy się pozbyłem dziadowstwa to madagaskarka rośnie jak oszalała.

U mnie na balkonie (też w Warszawie ale na 9 piętrze) szkody robią sikorki. Robią je kiedy kielichy kapturnic są już wypełnione owadami. Wtedy sikorki potrafią rozerwać kielich i wyjadać owady. Na szczęście nie są to duże szkody, najwyżej kilka kielichów rocznie. U mnie ostatnio kapturnice szkodziło gradobicie które przeszło nad Warszawą. Może u Ciebie też? Tak wyglądają uszkodzone kielichy:

Dzięki, rośliny faktycznie ładnie rosną i mogę na nie patrzeć bez końca Rosiczki z Queensland trzymam razem z pozostałymi roślinami, nie mają specjalnych warunków typu zwiększanie wilgotności powietrza czy wymuszenie jakiejś konkretnej temperatury. Oświetlam je diodami LED, chyba 33 diody 1W na powierzchnię akwarium 90 cm x 45 cm. Długość dnia jest mniej więcej taka sama jak na zewnątrz. Dość często są karmione dolistnie rozcieńczonym nawozem do storczyków. Wszystkie siostry ze zdjęć trzymam w piasku w hydroponice, z wyjątkiem D. prolifera. Tej jeszcze nie rozsadziłem, bo wiem że ich potem nie zmieszczę do nowej doniczki. Mam inne profilery w piasku i te dają radę. D. schizandra rośnie pod roridulą matką, żeby miała mniej światła. Wydaje mi się, że najważniejszy czynnik w uprawie to nie mieć nicieni ani innych szkodników. Bez tego jak bardzo by się nie dbało to i tak wychodzi marnie. potwierdzam koszmarność nazwy Całkiem prawdopodobne, że to mieszaniec, trochę wygląda jak andromeda z długimi liśćmi. Nie ma jej gdzie kupić, więc ze względu nie jej niedostępność zakładam że mam wszystkie siostry. Nawet gdyby była dostępna to i tak nie miałbym jej gdzie postawić, bo mam więcej roślin niż miejsca na nie :/

Udało mi się skompletować rosiczki z Queensland 😁 Drosera x andromeda. Już jedna zajmuje sporo miejsca... ...a dwie już całkiem dużo. Drosera prolifera Drosera schizandra Drosera adelae

Letnia aktualizacja zdjęć. D.m phalanx Młode roridule: Roridula-matka: Drosera arcturi Korzenie Drosery pulchelli, po wyjęciu z wody się sklejają. Cefalotus, jako jedna z nielicznych roślin rośnie w torfie a nie w piasku. W piasku też daje radę ale boję się go przesadzać. Genlisea, podziemna część pułapkowa. Doszedłem do wniosku że gelisee i pływacze nie lubią rosnąć w samym piasku, przesadziłem je do torfu, jednak wciąż rosną w hydroponice. Kapturnice u moich rodziców na balkonie