Tough

Mój post nr 300.

D. ramentacea

D. capensis Bains Kloof

Aleś Ty szybki. Dokładnie.

Czekałem na potwierdzenie, bo fota już czekała

Zbyt proste. D. falconeri

Idź puścić totka.

Dokładnie. Twoja kolej.

No to coś kwitnącego.

P. calderoniae.. ostatnio oglądałem fotki jego z racji że trafił do sprzedazy w Carnisanie

P. vallisnerifolia

YUP. Twoja kolej.

Zgadujcie dalej.

Na początek coś łatwego.

U. blachetti

Moja pierwsza darlingtonia rosła sobie na oknie w garażu (chłód), podlewałem ją zimną wodą. Rosła powoli jak to gatunek ten ma zwyczaju, ale regularnie wypuszczała nowe liście. Była w podłożu torfowym. Tuż przed pierwszym zimowaniem w okresie jesiennym, zeszła śmiercią nagłą, której przyczyną później okazał się atak grzyba na kłącze. Obecnie darlingtonki mam jakoś od połowy lipca. Dostałem je malutkie, prosto z in vitro, rozmiar 3-4 cm, bez korzeni lub był tylko 1 albo 2. Posadzone w żywym torfowcu, najpierw zaaklimatyzowane w terrarium, a potem na parapecie południowo-wschodnim. Postanowiłem tak je aklimatyzować przez to, że brak mi doświadczenia z tym gatunkiem i nie chciałem go znów stracić. Na tę chwilę rośliny bardzo wzmocniły swoją budowę i wypuszczają coraz większe liście mimo, że wciąż są młodociane, niemniej jednak w przyszłym roku na pewno ujrzę liście dorosłego typu. Co do materiału doniczki. Gliniana doniczka jest wykonana z naturalnego materiału. Ma on cechy, które syntetyczne polimery plastikowych doniczek nie mają. Według mojej oceny zastosowanie glinianej doniczki na pewno nie zaszkodzi, a może tylko pomóc. Taka doniczka mniej się nagrzewa przez odparowanie wody ze swojej powierzchni, a ewentualne zgromadzone ciepło wewnątrz niej odda na zewnątrz szybciej, niż plastikowa, która jest słabym przewodnikiem i dobrze izoluje skumulowane wewnątrz ciepło. Gliniana doniczka wspomaga też wymianę gazową między bryłą podłoża a środowiskiem zewnętrznym. Także do czasu aż ktoś to sprawdzi, to nie odrzucałbym tych cech mimo, że doniczka ma być zalana po brzegi czy stać w szklarni. W przyszłym roku darlingtonie posadzę na pewno w glinianej donicy, która będzie zalana pewnie do połowy lub trzech czwartych wodą, podłożem będzie grubo włóknisty żywy torfowiec, a miejsce będzie najbardziej słoneczne jakie tylko uda mi się znaleźć. A co do tego, że mieszanki torfowe są bardziej żyzne niż torfowiec, to łatwo można wyeliminować tę kwestię. Po prostu trzeba przepłukać taką mieszankę wodą, wszelkie osady z wody odsączyć i podlewać tym darlingtonie. Załóżmy mieszanka torfowa z perlitem i piaskiem. Z torfu wypłuczemy związki humusowe, z perlitu i piasku związki mineralne i mamy zrównoważony nawóz do darlingtonii. Głupie a proste.

Putin wyłączył shoutboxa.

Moje oczy krwawią gdy widzę tak piękne muchole. Ja już kupiłem kastrę, ale muszę poczekać do przyszłego roku z wsadzeniem do niej muchołówek. Wspaniała kompozycja i cudowne rośliny.

Tak, tego Pana przedstawiać nie trzeba.

U nas za pieniądze unijne postawili gmach katedr biofizyki i biochemii (2 najgorsze katedry pod względem przygotowania zajęć). To był projekt w którym za ponad 80 mln postawili 3 budynki (Wydziały chemii, biologii i fizyki po jednym dla każdego). A dziś w radio się chwalili co to nie zrobili za 16 mln (łącznie ponoć 22 mln) jakieś sale z super sprzętami (chromatografy cieczowe, gazowe, inne cuda), na których (mam uwierzyć) studenci będą ćwiczyć, są też niby jakieś cudowne sale dydaktyczne, i to oczywiście w katedrze mikrobiologii przemysłowej (bo prorektor to mikrobiolog). W roślinne katedry nic nie inwestują. :/ Żal nie powiem co ściska.

U. nephrophylla - zmutowany kwiatek Canon SX20 IS

Do podłoży torfowcowych spokojnie można sadzić gatunki pływaczy z sekcji Orchioides i Foliosa, przy czym najlepiej pominąć te największe z pierwszej sekcji (U. nelumbifolia, U. reniformis, U. humboldtii) oraz najmniejsze z obu sekcjii sekcji (np.U. amethystina, U. campbelliana, U. jamesoniana). Gatunki takie jak: U. alpina, U. endresii, U. praetermissa, U. asplundii, U. nephrophylla, U. longifolia, U. calycyfida, U. tridentata, U. tricolor, U. praelonga powinny sobie dać radę. Jednak przy gatunkach jak chociażby U. alpina i U. longifolia zarośnięcie całej bryły podłoża przez korzenie wystąpi na 100%. Przy podłożach torfowych można próbować sadzić powyższe gatunki oraz w sumie każdego pływacza lądowego, te drugie jednak wolą podłoże na bazie piachu, dlatego posadzenie w podłożu torfowym przetrwają tylko te najodporniejsze (będzie ich sporo - gatunki wybredne odpadną). Przykład dokkrb i U. pubescens pokazuje, że niektóre lądowe poradzą sobie w torfowcach, o ile nie są bardzo zarastane przez tenże torfowiec, gatunki takie jak chociażby U. livida i jemu podobne (łatwo rosnące) powinny dać sobie radę.

Dayum! U mnie na wydziale biologii Uniwersytetu Łódzkiego mamy aż 0 szklarni/boxów/czegokolwiek. Największy wydział biologii w kraju. Propsy dla UŁ.

Dobra, dodam. Tak. Zupełnie sobie radziła bez podwyższonej wilgotności. G. lobata x violacea była jedną z moich pierwszych roślin i musiałem ją hodować na parapecie zanim dorobiłem się jakiegokolwiek terrarium. Radziła sobie świetnie.

To ja dodam coś od siebie, a mianowicie gatunki, które nie zostały wymienione powyżej lub są niepotwierdzone. UTRICULARIA - trzymane w otwartym akwarium na parapecie południowo-wschodnim. Wszystkie zalewane praktycznie do poziomu podłoża (liście roślin nie są pod wodą), po odparowaniu wody, dolewam ponownie. Hodowane w doniczkach ściętych do wysokości 3-4 cm (aż do obecnej zmiany na zwykłe doniczki). Wszystkie w mieszance torf:piasek 1:1, gatunki australijskie zazwyczaj mają na wierzchu warstwę 0,5 cm piasku. U. delicatula - kwitnie raczej rzadko, pojedyncze kwiatostany. KWIATEK U. laxa - kwitnie rzadko, pojedynczymi kwiatostanami. Prawdopodobnie potrzebuje mocnego światła słonecznego do kwitnienia. Ma piękne kwiaty. KWIATEK U. livida f. mexico - aktualnie wytworzył u mnie dwa kwiatostany, ale to młoda 2-miesięczna roślina, więc spodziewam się, że będzie kwitł obficie. U. monanthos - kwitnie chętnie, mało obficie U. nephrophylla - kwitnie chętnie, średnio obficie. KWIATEK U. paulineae - kwitnie rzadko, mało obficie, rośnie powoli. Lubi mieć piaseczek na wierzchu podłoża. KWIATEK U. pusilla - kwitnie chętnie, średnio obficie. KWIATEK U. spec. Hermanus - kwitnie bardzo niechętnie, pojedynczy kwiatostan. KWIATEK U. uliginosa - kwitnie chętnie, dość obficie. Gatunek ten również hodowałem z piaseczkiem na wierzchu. U. warburgii - kwitnie rzadko, mało obficie KWIATEK GENLISEA G. lobata x flexulosa - kwitnie chętnie i obficie na parapecie. KWIATEK