Drosera barbigera
Opis rośliny
Pokrój: Wznosząca się rozetka dorastająca do ok. 5 cm średnicy i 5 cm wysokości, jej łodyga jest pokryta zeschłymi liśćmi.
Liść: Liście tych rosiczek składają się z dwóch części. Blaszki liści są wąskie, eliptyczne, mają do 5 mm długości i 1,5 mm szerokości, natomiast łodyżki są spłaszczone, mają do 12 mm długości i 1 mm szerokości.
Korzeń: Rosiczka ta ma krótkie, delikatne korzenie. U starszych roślin, które wyrosły na wysokość, mogą się pojawiać korzenie podporowe o czerwono-ceglastej barwie.
Kwiat i kwiatostan: Kwiat tej rosiczki jest pomarańczowy z czarnym centrum, jego średnica to około 1 cm. Składa się on z pięciu płatków, pięciu pręcików oraz słupka z trzema znamionami (pręciki i znamiona słupka mają barwę czarną). Kwiatostan może osiągnąć 9 cm wysokości i zawierać do kilkunastu kwiatów. Jest on pokryty drobnymi włoskami, które nie są pokryte lepką cieczą.
Okres kwitnienia: Wrzesień.
Nasiona: Nasiona brązowe, o długości ok. 0,5 mm.
Długość życia: Roślina wieloletnia.
Hodowla
Temperatura: W zimie 5-15 °C, latem 18-40 °C.
Oświetlenie: Rosiczka ta powinna stać w jasnym miejscu, z dużą ilością bezpośredniego światła, w zimie zaleca się doświetlanie.
Podlewanie: Od grudnia do połowy czerwca podłoże powinno być wilgotne, w podstawce może stać woda. W pozostałym okresie czasu podlewamy oszczędnie.
Wilgotność powietrza: Optymalna wilgotność to 40-70%.
Podłoże: Odpowiednim podłożem będzie mieszanka czystego piasku kwarcowego i torfu kwaśnego o pH 3,5-5,5 w stosunku 4:1.
Okres spoczynku: Lato.
Środowisko naturalne
Rosiczka ta rośnie na białym piasku kwarcowym na terenach, gdzie występują zwietrzeliny skalne.
Występowanie
Żyje ona w okolicy miast Toodyay, York, Lake Grace i Badgingarra w południowo-zachodniej Australii.
Historia
Drosera barbigera została odkryta i opisana w 1848 roku przez Julesa Émile Planchona.
Ciekawostki
Nazwa 'barbigera' pochodzi z łaciny i oznacza 'brodata' (barbiger = brodaty).
Link do zdjęć
http://cpphotofinder.com/drosera-barbigera-47.html